HDR فرایندی است که با جمع‌آوری سیگنال‌هایی گسترده‌تر از سیگنال‌های معمول، محدوده دینامیکی تصاویر، ویدئوها و صداها را متعادل می‌کند و کیفیت خروجی را بهبود می‌بخشد.
HDR در عکاسی، فیلم‌برداری و حتی صدابرداری، امکان افزایش دامنه دینامیکی عکس‌ها، ویدئوها و صداهای گرفته‌شده را فراتر از قابلیت اصلی ابزارها فراهم می‌کند. به زبان ساده، این قابلیت در عکاسی و فیلم‌برداری با نوردهی‌های مختلف، فریم‌های متعددی از یک صحنه را ثبت و سپس با ترکیب آن‌ها، تصویر یا ویدئویی با محدوده دینامیکی بیشتر از فریم‌های گرفته‌شده اولیه را خلق می‌کند. در صدابرداری و مهندسی صدا نیز، با ضبط دامنه گسترده‌تری از صداها، تمام جزئیات صدا، ساز‌های به‌کار‌رفته، نت‌های نواخته‌شده و... را در محتوای ضبط‌شده ثبت و امکان شنیدن خروجی در دستگاهی مجهز به قابلیت پخش متناسب را فراهم می‌کند.
برای مشاهده محتوای HDR، باید تمامی مراحل تولید این محتوا از ضبط و تولید گرفته تا تحویل و نمایش در دستگاه با فرایند HDR واقعی سروکار داشته باشند. حتی اگر محتوای نهایی در قالب HDR منتشر شود؛ اما بخواهید آن را با نمایشگری پخش کنید که از قابلیت HDR پشتیبانی نمی‌کند، آنچه خواهید دید، دیگر ویدئویی با دامنه دینامیکی گسترده نیست. بسیاری از تولیدکنندگان نمایشگر‌ها یا گوشی‌های هوشمند ادعا می‌کنند محصولاتشان از قابلیت پخش HDR پشتیبانی می‌کنند اما این ادعا گاهی فقط به این معنی است که دستگاه قابلیت پخش محتوای HDR را دارد و هنگام پخش، پیغام خطایی نمایش داده نمی‌شود ولی آن را در قالب محدوده دینامیکی گسترده نمایش نمی‌دهد. این یعنی محتوای HDR را با فرمت SDR تماشا می‌کنید و همچنان از وسعت گسترده و سطح روشنایی بیشتر موجود در محتوای HDR بی‌بهره خواهید بود.
همین موضوع درباره بازی‌های ویدئویی و عکس‌ها نیز صدق می‌کند. اگر محتوای بازی‌های ویدئویی و عکس‌ها با محدوده دینامیکی گسترده تولید شده باشند، تنها زمانی می‌توانید از گیمینگ یا تماشای تصویر لذت ببرید که آن محتوا را در دستگاهی با پشتیبانی از HDR اجرا یا مشاهده کنید.